حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
دشنام (قرآن)
از عناوین و موضوعات مطرح شده در
آیات قرآن
، «دشنام» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنی دشنام
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنی دشنام
دشنام، فحش دادن، نام كسى را به زشتى بردن، عيب كسى را برشمردن، ناسزا گفتن است.
[۱]
لغتنامه، ج ۷، ص ۹۵۹۸، «دشنام».
گرچه دشنام در تعريف عام، شامل گفتن عيب ديگران نيز مىشود، ليكن عيبجويى، مدخل مستقل است.
[۲]
به مقاله
عیبجویی (قرآن)
رجوع شود.
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههاى «سبّ»، «راعنا»، «تهجرون» و «عُتلّ» استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
آثار دشنام (قرآن)
،
احکام دشنام (قرآن)
،
پاسخ دشنام (قرآن)
،
توبه از دشنام (قرآن)
،
تهدید به دشنام (قرآن)
،
دشنام به بتها (قرآن)
،
دشنام به بندگان خدا (قرآن)
،
دشنام به خدا (قرآن)
،
دشنام به قرآن (قرآن)
،
دشنام به محمد (قرآن)
،
دشنام به مشرکان (قرآن)
،
دشنام به مؤمنان (قرآن)
،
دشنام در حج (قرآن)
،
دشنامدهندگان (قرآن)
،
عوامل دشنام (قرآن)
،
کیفر دشنام (قرآن)
،
نهی از دشنام (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
لغتنامه، ج ۷، ص ۹۵۹۸، «دشنام».
۲.
↑
به مقاله
عیبجویی (قرآن)
رجوع شود.
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۴۷۷، برگرفته از مقاله «دشنام».
ردههای این صفحه :
دشنام
|
موضوعات قرآنی
آخرین نظرات
دشنام